প্ৰকৃতি সাহিত্য ( কবিতা)

মোৰ মন যায় চৰাই হ’ বলৈ, 

আকাশত মুক্ত মনে উৰি ফুৰিবলৈ। 

মোৰ মন যায়

পবিতৰা অভয়াৰণ্যৰ গঁড় চাবলৈ।

ওলমা দলংখন বৰ ভাল লাগে, 

গঁড়, হাতী, বন গাহৰি

থাকে ভাগে ভাগে। 

বিভিন্ন চৰাই আহি পৰেহি 

হাডুক বিলত

মুক্ত মনে ঘূৰি ফুৰে 

খাদ্যৰ সন্ধানত। 

সংগ্ৰাহালয়, যাদুৰে ভৰা 

এই পবিতৰা,

নানা পৰ্যটক আহে 

দেশ বিদেশৰ পৰা। 

মোৰ মন যায় চাবলৈ 

এই পবিতৰা, 

মন প্ৰাণ নাচি উঠে