সম্পাদকীয় ফেব্ৰুৱাৰী ২০২৩

নেচাৰ্চ বেকনৰ প্ৰকৃতি শিবিৰ সমূহত দৰাচলতে কেৱল প্ৰকৃতি সংৰক্ষণৰ কথাই শিকোৱা নহয়, প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি চেতনাশীল মূল্যবোধ গঢ়ি তুলিবলৈ যত্ন কৰা হয়। প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি দয়া, চেতনাবোধৰ বিকাশ আৰু সংযম ইত্যাদি গুণসমূহ বিকশিত হ’লেহে  প্ৰকৃতাৰ্থত পৰিৱেশ সংৰক্ষিত হ’ব। প্ৰতি গৰাকী মানুহে এটা কথা মনত ৰখা উচিত যে প্ৰকৃতি সংৰক্ষণতকৈ ইয়াৰ স্বাভাৱিক অৱস্থা মানুহৰ দ্বাৰা ক্ষতিগ্ৰস্ত নোহোৱাটোহে আমাৰ মূল উদ্দেশ্য হোৱা উচিত। প্ৰকৃতি প্ৰদত্ত অৰণ্যসূহ হাজাৰ হাজৰ বছৰৰ ক্ৰমবিৱৰ্তনৰ মাজেৰে গঢ় লৈ উঠিছে। এই অৰণ্য সমূহ জৈৱ বৈচিত্ৰৰ ভাণ্ডাৰ। সেয়েহে এই অৰণ্য সমূহৰ পবিত্ৰতা ৰক্ষা হ’লেহে প্ৰকৃতাৰ্থত পৃথিৱীৰ পৰিৱেশ সুৰক্ষিত হ’ব। সেয়েহে বন্যপ্ৰাণ সমূহৰ বাসস্থান সুৰক্ষা অতীব প্ৰয়োজনীয় আৰু জন্মলগ্নৰে পৰাই নেচাৰ্চ বেকনে এই উদ্দেশ্যে পূৰণ কৰাৰ বাবে সফলতাৰে কাম কৰি আহিছে। প্ৰকৃতি শিবিৰ সমূহ দৰাচলতে  মুক্ত পৰিৱেশত অনুষ্ঠিত হোৱা প্ৰকৃতিৰ পাঠশালা। য’ত কিতাপী জ্ঞানৰ উৰ্দ্ধত গৈ চিন্তাৰ বিকাশ কৰিবলৈ শিকোৱা হয়। আমাৰ প্ৰতিটো কামেই আমাৰ চিন্তাক প্ৰতিফলিত কৰে। সেয়ে ভাল চিন্তা, সুস্থ মানসিকতা, প্ৰেম, কৰুণা বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত এই প্ৰকৃতি শিবিৰ সমূহে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। দৰাচলতে শিবিৰ সমূহ প্ৰকৃতিৰ সৈতে কটোৱা অৱসৰী বিনোদন নহয় বৰঞ্চ প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি সমৰ্পিত মূল্যবান সময় য’ত কেৱল প্ৰকৃতিৰ মংগলৰ কথা চিন্তা কৰা হয়  আৰু প্ৰকৃতিৰ নিভৃত সাহচৰ্যত আমাৰ আধ্যাত্মিক উত্তৰণৰ বীজ সিচা হয়।  ক্ৰমাৎ অৱক্ষয় হোৱা সামাজিক মূল্যবোধৰ একমাত্ৰ কাৰণ হ’ ল প্ৰকৃতিৰ লগত আমাৰ দূৰত্ব। বৰ্তমান  সমাজৰ চাৰিওফালৰ কদৰ্যময় ৰূপে  বাৰে বাৰে এই কথা প্ৰতিপন্ন কৰে। মানুহৰ মানসিক অস্থিৰতা, মূল্যবোধৰ অৱক্ষয় ইত্যাদি ৰোধ কৰিবলৈ প্ৰতিগৰাকী অভিভাৱকে এই শিবিৰ সমূহৰ জড়িয়তে নিজৰ সন্তানক প্ৰকৃতিৰ অধিক ওচৰলৈ লৈ যাব পাৰে। সেয়া হ’লে আমি নিশ্চয় এক সুস্থ সমাজৰ আশা কৰিব পাৰো। শেষত, প্ৰতিগৰাকী শিশুৰ মন প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি ভালপোৱাৰে উজ্জীৱিত হওঁক, এই ফাগুনেই হওঁক সেই বীজ সিচাৰ সময়।