সম্পাদকীয় এপ্ৰিল ২০২৩

কিছুদিনৰ পৰা দেশ বিদেশৰ প্ৰায়বোৰ মিডিয়াতেই সঘনেই প্ৰচাৰিত হৈছে তিব্বত সম্পৰ্কীয় খবৰ। তিব্বত আৰু তিব্বতীলোকসকলৰ স্বাধীনতাৰ হকে সমগ্ৰ বিশ্বৰে একাংশ লোকে আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছে। কিয়নো তিব্বত বৰ্তমান এখন পৰাধীন ৰাষ্ট্ৰ । নিৰ্বাসিত তিব্বতী লোকসকলৰ ধৰ্মগুৰু পৰম পাৱন দালাই লামা, যাৰ নেতৃত্বত তেওঁলোকে স্বাধীনতাৰ সপোন ৰচে। । প্ৰাকৃতিক সম্পদেৰে ভৰপুৰ শান্তিপ্ৰিয় তিব্বত দেশৰ বাসিন্দা সকলে শ শ বছৰ নিজস্ব পৰম্পৰাৰে তাক সংৰক্ষণ কৰি আহিছিল। ভাৰতবৰ্ষৰ মহামনিষী গৌতম বুদ্ধৰ দ্বাৰা প্ৰৱৰ্তিত দৰ্শনত বিশ্বাসী এই মানুহ খিনিয়ে বৈষয়িক বিলাস আৰু ভোগবাদী চিন্তা পৰিহাৰ কৰি শান্তিপূৰ্ণভাৱে তিব্বতত বসবাস কৰি আছিল। ১৯৫৯ চনত তিব্বত কমিউনিষ্ট চীনৰ আগ্ৰাসনৰ বলি হয়। লাখ লাখ তিব্বতী লোকক তিব্বত এৰিবলৈ বাধ্য কৰোৱা হয়। প্ৰিয় স্বদেশ এৰি এক অজানা ভৱিষ্যত লৈ নিৰ্বাসিত হয় এই তিব্বতী লোকসকল। তিব্বতৰ হকে, তিব্বতী লোকসকলৰ হকে সেই সময়ত কোনো দেশেই মাত নামাতিলে। আজিও চীনে তিব্বতত কৰা জোৰ জুলুম শেষ হোৱা নাই। কমিউনিষ্ট চীনৰ তিব্বত ভূখণ্ডৰ লগতে ভাৰতৰ লেহ লাডাখ আৰু উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ প্ৰতি থকা লালসাৰ একমাত্ৰ কাৰণ হ’ল ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদ। তিব্বতত উৎপত্তি হোৱা চাংপোকে আদি কৰি বিভিন্ন নদ নদী সমূহ আৰু ভূ গৰ্ভৰ তলৰ খনিজ সম্পদ সমূহৰ অপব্যৱহাৰ কৰি চীনৰ কমিউনিষ্ট চৰকাৰে পৃথিৱীৰ ভিতৰতে শক্তিশালী হ’ব বিচাৰে। ভয়াতুৰ চীনৰ সম্পদৰ এই লালসাই প্ৰকৃতিক ভগৱান বুলি বিশ্বাস কৰা তিব্বতী লোকসকলৰ জীৱন দুৰ্বিসহঃ কৰি তুলিছে।